مامان و آقا طاها و روزه داری

سلام عزیزدلم، قربونت برم الهی. ببخشید چند روز برات مطلب ننوشتم. زیاد حس مطلب نوشتن نداشتم. الان چند روزیه که ماه رمضان شروع شده، ماه رمضان یکی از ماه های خیلی خوب خداس که خدا برای آدما مهمونی داده و همه خوبیهاشو در اختیار اونا قرار میده. تو این ماه خدا دست و پای شیطونو میبنده که نتونه آدما رو گول بزنه. اما از آدما خواسته از اذان صبح تا اذان مغرب آب و غذا نخورن و با اعضای بدنشون گناه نکنن. اینو بش میگن روزه داری. روزه داری خیلی ثواب داره. تازه تلویزیون هم کلی سریال داره که همه رو از ساعت 7.5 عصر تا 12 شب مشغول میکنه که دیگه نتونن عبادت کنن!

من و تو هم به همراه بابا حسن از 2 روز قبل از ماه رمضان برای سحری خوردن بیدارشدیم. چه حس خوبی داره سحری خوردن. البته من نتونستم دوام بیارم و ظهر روزمو خوردم و تا حالا روزه های من و تو سر گنجشکی شده! آخه خیلی ضعف می کنم. اولش اصلا از این وضع حس خوبی نداشتم ولی حالا دارم بش عادت می کنم. آخه خدا خودش به مامانایی مثل من اجازه داده که روزه هاشونو بعدا بگیرن ولی من و تو با هم قرآن میخونیم، دعا میخونیم و سریال نگاه می کنیم. انشااله قبول باشه جگرکم.

راستی 2 تا خبر خوش! اولی: دیروز دوستت آقا ابوالفضل به دنیا اومد. البته هنوز ازشون خبری ندارم ولی انشااله که خوبن. دومی: آقا فسقلی- دوست جدیدت- نامگذاری شد. از این به بعد میتونی ایلیا صداش کنی.